Потребителски вход

Запомни ме | Регистрация
Постинг
23.01.2010 10:57 - Къде ли е границата между разумно и необходимо:
Автор: emil60 Категория: Лични дневници   
Прочетен: 1076 Коментари: 0 Гласове:
0



Първо правило: Да не приличаме на комунистите Навярно има седесари, които се радват, гледайки как председателят на партията Мартин Димитров атакува премиера Борисов заради подкрепата му за Меглена Плугчиева, която кандидатства за вицепрезидент на Европейската банка за възстановяване и развитие. Димитров заяви, че според него има сделка между Бойко Борисов и БСП и че Плугчиева не може да бъде полезна на мястото, към което се стреми, понеже по образование е лесовъд, а и била част от управлението на тройната коалиция.

ГЕОРГИ ДАСКАЛОВ
Мартин е млад човек, роден е през 1977 година. През 1989 година, когато започнаха промените в България, е бил на 12 години. Казвал ми е, че ходил по митингите като ученик и навярно помни какво искаха тогава хилядите по площадите: комунистите да си идат. Но заедно с това тогава хората искаха още нещо: да не приличаме по нищо на комунистите.Това беше философията на тогавашния Съюз на демократичните сили: ние не можем да бъдем като тях. Това усложняваше неимоверно задачата, която стоеше пред СДС, но беше цената, която трябваше да бъде платена, за да има той доверието на хората. На БКП беше позволено да прави мръсни номера – и тя ги правеше и ги прави, охо и още как; за СДС това беше абсолютно забранено, понеже тотално дискредитираше каузата: държава без комунизъм и комунистически нрави.През годините СДС твърдо и неотменно викаше “Комунистите вън”, но имаше лидери, които отстъпиха от второто правило. Те се държаха досущ като комунистите, заприличаха на тях. Дотам, че например през 1997-1998 година хората в Благоевградско викаха на общинския съвет на СДС “комитето”, по аналогия с окръжния комитет на БКП начело с незабравимия Лазар Причкапов.Затова и СДС се срина и сега се радва, задето е прескочил бариерата за влизане в парламента. А имаше време, когато събираше милиони под сините знамена.Диалектика.Може би Бойко Борисов малко пресолява манджата, давайки публично подкрепа за кандидатурата на Меглена Плугчиева, и то в момент, когато кандидатурата му за еврокомисар Румяна Желева беше дружно провалена от съпартийците на бившата вицепремиерка и от Антония Първанова.Обаче ако не го направи, ще заприлича на комунистите. Това за него би било смъртоносно по същия начин, както беше и за СДС. Без значение дали мотивите са етични или чисто политически, Борисов няма друг избор, ако иска да продължи да бъде алтернатива на комунистите.Ако заприлича на тях, избирателите ще го изхвърлят по-бързо, отколкото го избраха.Затова Борисов не може просто да се обади на президента на ЕБВР Томас Мироу и да му каже: не вземайте Плугчиева, тя е комунистка и лесовъдка. Цената на едно такова обаждане би била прекалена висока.Не си струва.



Тагове:   между,


Гласувай:
0



Следващ постинг
Предишен постинг

Няма коментари
Търсене

За този блог
Автор: emil60
Категория: Лични дневници
Прочетен: 3318092
Постинги: 765
Коментари: 1064
Гласове: 5233
Календар
«  Април, 2024  
ПВСЧПСН
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930